Abstract
Praca poświęcona jest zastosowaniom metod rachunku wariacyjnego do budowy przybliżonych rozwiązań zadań, formułowanych w języku mechaniki ośrodków siatkowych. Po wyprowadzeniu postaci podstawowych zasad wariacyjnych badano różne sposoby konstruowania rozwiązań przybliżonych wraz z szeroko pojęta analiza błędu. Przedyskutowano przydatność kilku miar błędu z punktu widzenia informacji przydatnych dla inżyniera. Wnioski wynikające z tej analizy zilustrowano na prostym przykładzie. W przygotowywanej do druku pracy autor zajmuje się wykorzystaniem przedstawionej metody w zagadnieniu stateczności płaskich układów kratowych. Zaproponowane niżej miary błędu wydają się być tam szczególnie przydatne.References
H. FRĄCKIEWICZ, Geometry of a discrete set of points, Arch. Mech., 18, 3, 1966.
H. FRĄCKIEWICZ, Mechanika ośrodków siatkowych, PWN, Warszawa 1970.
P. ŁAZIŃSKI, Zastosowanie metod wariacyjnych w mechanice ośrodków siatkowych, Rozpr. doktorska, Kielce 1975.
CZ. WOŹNIAK, Wstęp do elastokinetyki form konstrukcyjnych (w pracy: Dźwigary powierzchniowe, Ossolineum 1975).
H. FRĄCKIEWICZ, Mechanika ośrodków siatkowych, PWN, Warszawa 1970.
P. ŁAZIŃSKI, Zastosowanie metod wariacyjnych w mechanice ośrodków siatkowych, Rozpr. doktorska, Kielce 1975.
CZ. WOŹNIAK, Wstęp do elastokinetyki form konstrukcyjnych (w pracy: Dźwigary powierzchniowe, Ossolineum 1975).
